به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی کمیته امداد، رواین ادای نذر خبرنگار نیکوکار را به شرح زیر می‌خوانیم؛

چند وقت پیش قرآن را باز کردم تا خدا حرفهایش را به من بزند‌. استخاره نکردم ولی هر از کاهی این کار را انجام می‌دهم تا اگر حرف و حدیثی هست خدا به آیه قرآن به دلم بیاندازد و مسیرم را بدانم.‌ خیلی وقت‌ها هم کارگشا بوده؛ مثلا یکبار قرآن را باز کردم و در مورد نوعی از خطاهای بشری در آیه‌ای هشدار داده شده بود و فهمیدم کجای کارم می‌لنگد.
یا همین اواخر بود که قرآن را که باز کردم که این آیه آمد:
وَقُلْ لِعِبَادِي يَقُولُوا الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ۚ إِنَّ الشَّيْطَانَ يَنْزَغُ بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلْإِنْسَانِ عَدُوًّا مُبِينًا
بندگانم را بگو که همیشه سخن بهتر را بر زبان آرند، که شیطان (بسیار شود به یک کلمه زشت) میان آنان دشمنی و فساد برمی‌انگیزد، زیرا دشمنی شیطان با آدمیان واضح و آشکار است.
معتقدم یکی از بزرگترین مشکلات بشریت با کنایه حرف زدن است. اگر نیش کلام‌مان را بگیریم، آرامش بیشتری در روزمره نصیب‌مان می‌شود و این نیش به دل شیطان می‌خورد.
چند وقتی بود که گره دیگری در زندگیم ایجاد شده و چند باری آیه قران در مورد حق یتیم و ... برایم باز شد.
اما ماجرا از این قرار بود که پنج سال پیش که به خاستگاری برای ازدواج رفته بودم، گره بزرگی بر سر راهم بود و نذر کرده بودم ماهانه درصد معینی از حقوقم را به کودکی یتیم پرداخت کنم.
گمشکل حل شد و نذر را باز پشت گوش انداختم. که بخشی از آن بخاطر گره‌های مالی اول ازدواج قود که همه به آن واقف هستند‌. چند وقت پیش که گشایشی حاصل شد و گره باز شد، عهد بستم تمام مبالغی که برگردنم هست را یکجا پرداخت کنم. این شد که مصمم شدم تا دینم به ایتام را پرداخت کنم. منتهی اینکه شخصا بتوانم ایتام را شناسایی کنم و اطمینان از استحقاقشان پیدا کنم کار سختی بود. البته در سفری که برای گزارش سیل از چابهار در اسفند ۱۴۰۲ داشتم، چند خانواده و کودک یتیم را شناسائی کردم و مبلغ شان را کنار گذاشتم. همان روستایی که شهید رئیسی هم اتفاقا در اسفند ۱۴۰۲ به آنجا سرکشی کرد و مجبور شد برای رسیدن به روستا از میان سیل عبور کند‌ و تصاویرش را همه دیده‌اند‌. ولی چون پنج سال بدهی را یکجا می‌خواستم پرداخت کنم، ترجیحم این بود که خانواده‌های بیشتری را شریک کنم و به جای دعای خیر پنج کودک یتیم بلوچستانی این عدد را به کمک کمیته امداد به ۳۵ کودک برسانم. تا ۳۵ دعای خیر کودک یتیم پشت سرم باشد.
تا
مگر صاحب دلی روزی به رحمت
کند در حق مسکینان دعایی
به دوست و همکار سابقم که حالا در کمیته امداد است زنگ زدم و امیدی نداشتم خیلی کاری انجام بدهد. پیش خودم گفتم شناسایی و معرفی ۳۰ یتیم که مستحق‌تر از بقیه باشند کار پیچیده‌ای ست. اما چند ساعت بعد از اینکه خواسته‌ام برای معرفی ایتام را مطرح کردم، دوستان حوزه اکرام ایتام کمیته امداد زنگ زدند و به تفکیک شهرستان و دسته‌بندی‌های دیگر، کودکان را به من معرفی کردند تا دستم در انتخاب باز باشد. اینکه بدانیم دقیقا پول به دست چه کسی در چه شهری و با چه مشخصاتی می‌رسد، باعث می‌شود با طیب خاطر بیشتری دست به جیب شویم.
اما همه این اتفاقات امروز ۱۷ شهریور رخ داد. از قضا روز خبرنگار هم هست که به فال نیکش می‌گیریم.
انتهای پیام