به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی کمیته امداد، عطر خوش گلاب و زعفران درون کارگاه خوش رنگ و لعاب سیده زهرا پیچیده است. اینجا پر از حس شیرینی و بوی خوش و آشنای نوستالژی است؛ اینجا کارگاه سوهان‌پزی این بانوی خوش‌فکر است، کارگاهی که نامش را هم  معنی تلاش گذاشته است؛ آنچه که او در تمام طول زندگی‌اش انجام داده است، این که تلاش کند برای زندگی بهتر.

سیده زهرا واقعا قهرمان این روایت است، قهرمان کارگاه، خانواده، کارگران و فرزندانش. او پشتکار همه روزه‎اش را با همیاری کمیته امداد امام خمینی (ره) به کار بسته است تا کارگاهی بسازد برای دختران و پسرانی که دوست دارند کار کنند. سیده زهرا حالا 17 سال است کارآفرینی می‎کند و خروجی کارش، پر از مهر مادرانه برای کارگران و فرزندانش و عطر خوش زعفران و گلاب سوهان است برای شهرهای دیگر است.

او حالا 63 سال سن دارد و در شهرستان چناران مشهد زندگی می‎کند، جایی کارگاهی ساخته برای جوانانی که می‎خواهند نان حلال ببرند سر سفره‎ خانواده‎شان. بانوی سیده این قصه مادری کرده برای کارگاهش درست مانند هر دو بچه‌هایش. او تعریف می‌کند از 45 سال قبل، زمانی که زندگی‎‌اش را با عشق با همسرش شروع کرد، بعد اما اجل امان نداد به همسرش و او ماند و دو بچه قد و نیم‎ قد، یک پسر و یک دختر که گذشت زمان مادر را برایشان، قهرمان کرد.

از خلی زود می‎دانست که خودش باید کار کند و خرج زندگی و فرزندانش را در بیاورد، پس از همان ابتدا، دست به کار شد برای این که کسب و کاری راه بیندازد، یک روز آشپزخانه زد و روز دیگر، کارگاه شیرینی‌پزی. در بیشتر کارهایی که شروع می‎کرد اما شکست خورد تا زمانی که 17 سال قبل، کارگاهی زد، با طعم شیرینی، زعفران و گلاب و سوهان پخت. در ابتدای کار اما کار را با حمایت کمیته امداد شروع کرد. او می‎گوید، کارش را از صفر شروع کرده بود، حتی از زیر صفر و برای شروع کسب و کار هم پولی نداشت. به همین دلیل هم رفت سراغ کمیته امداد تا وام اشتغال‌زایی بگیرد. او البته در کلاس‌های کارآفرینی و راه‌اندازی یک شغل کمیته هم شرکت کرد. سیده زهرا، بعد از شرکت در کلاس‌ها، حالا به اصطلاح چپش پر بود و می‎دانست که برای مقابله با مشکلات باید چه کار کند. به همین دلیل می‎گوید، با قدرت دوباره کارگاهش را راه انداخت، در ابتدا با فرزندانش، پسرش و دخترش و بعد، به مرور، کارگران به کارگاه اضافه شدند، سالن کارگاه بزرگتر شد و میزها و دستگاه‌های پخت در کارگاه جای گرفت تا به امروز که بیش از 30 کارگر در کارگاه سیده زهرا، کار می‎کنند و حتی بسته‌های خوش رنگ و لعاب سوهان، به استان‎های دیگر، صادر می‏شود.

سیده زهرا تنها نیست، پسرش احمد که حالا 40 ساله است، مدیر داخلی کارگاه است. سیده زهرا بعد از گذشت فراز و فرودهای بسیار، کار را داده است به دست پسرش، تا کارهای مالی، مدیریت کارگران و استخدام را انجام دهد. احمد می‎گوید که کارگاه همه چیزش است. همه دارایی که دارد، بالاتر از آن اما مادرش همه دارایی‏اش است که با شجاعت و تلاش، کارگاه را کارگاه کرده. احمد توضیح می‎دهد که اگر تلاش‌ها و از خود گذشتگی‎های مادرش نبود، کارگاه، کارگاه نمی‎شد. او حالا مادر را قهرمان زندگی‎ می‎داند.

سعادت خانم دختر 38 ساله سیده زهرا هم همین حس را به مادرش دارد. او هم مادر را قهرمان زندگی‎اش می‎داند زمانی که می‎گوید، کارگاه خانه دومش است و پر از حس امنیت و آرامش؛ زمانی که مادرش، واقعا برای او، کارگاه و همه مردان و زنانی که در کارگاه کارگری می‏کنند، مادری می‏کند.

انتهای پیام